{ }

                                                «بسم تعالی»

(نورمی اید)

(روی صنه یک میز که دوطرف آن صندلی گذاشته شده ودو مردنشسته اند.مرد1روبه مرد2ومرد2روبه تماشاچی نشسته اند.

مرد1درحال شیرین کردن چیزیست ومرد2روزنامه ای جلو صورتش گرفته است.سکوت وفقط صدای شیرین کردن می آید.

                          

                            

                                                                                                               بعداز1یا2دقیقه

تلفن زنگ میخورد بعدازچندبوغ تلفن روی پیغام گیرمی رود .)

-سلام قدم نورسیده مبارک.شیرینی یادت نره.بای

                                                                                                               بعداز 2دقیقه

(زن هاومردهابالباسهاوتیپهای مختلف روی صحنه می ایند ومیروند.گدایی کنارمرد2میرودوبااوصحبت میکندوناامیدباز

میگردد وپیش مرد1می رودومرد1بدون اینکه اورانگاه کندبه اوچیزی میدهدگدا وتمامی مردم از صحنه خارج میشوند.

باز صحنه به حالت اول بازمی گردد .

 

                                                                                                               بعداز 1دقیقه

تلفن زنگ میخورد وپس از چند زنگ روی پیغام گیرمیرود)

-اَلو...خدابهت صبربده بایدکناراومد.خداحافظ.

                                                                                                              بعداز30ثانیه

                                                              (نورمی رود)

                                                                                          پایان

ای ابله

                                                «به نام خدا»

تئاترچیه؟

تئاتریا تآتردرفرهنگ لغت فارسی به معنای :

محلی که درآن نمایش می دهند.تماشاخانه.یکی از هنرهای ترکیبی که تلفیقی ازهنرهای معماری، حجاری، نقاشی، ادبیات وموسیقی است و............................................

یعنی تئاترهمین ؟پس تکلیف اونایی که میان می بینند چیه؟

میگن ممکنه یه تئاترخوب زندگیه یه آدم روعوض کنه یا یه جمله مدت هافکر ادم روبخودش مشغول کنه یااینکه یه تئاتر طنزبرای ابله ها یه مترسکی برای خندیدن وبرای دانایان یه راهیه برای اینکه به روشنایی برسند.

اماچطورممکنه ابله هاروداناکرد؟ 

اگه من به ابله بگم که ابله ِامکان نداره که قبول کنه چون ابلهِ.ابله وقتی قبول میکنه که خودش ببینه که ابلهِ.اون ابله دیگه ابله نیست چون داناشده.ابله وقتی ابلهِ که فکرکنه داناست.پس ابلهی که فکر کنه ابله تازه عاقل شده.

اماچطورممکنه که بایه تئاترخوب ابله روداناکرد؟

 بعضی ها میگن یعنی واسه خودشون میگن خب روی صحنه ادای ابلها رو در بیاریم آخه کسی نیست بگه چطور ممکن کسی که خودش هنوز ابله ادای ابلها رودر بیاره.

بعضی ها با خوندن این مطلب بهم که می رسن میگن:من ابلهم اما من باید بگم بله شما باز هم ابلهید